ΝΕΟΙ ΑΝΔΡΕΣ: ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ

   Εκκολαπτόμενοι Επιστήμονες

   Συγχαίρουμε τα 5 παιδιά - άνδρες πια - και αθλητές μας, που επέτυχαν να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (ΑΕΙ), αποδεικνύοντας ότι γνωρίζουν να αγωνίζονται για τους στόχους τους και ότι τίποτα δεν χαρίζεται, πράγμα το οποίο σαφέστατα αποτελεί προσωπική τους επιτυχία, για την οποία όμως απαιτήθηκε και η στήριξη των οικογενειών τους, όπου ασφαλώς και αυτές έχουν μερίδιο στην επιτυχία και αξίζουν επίσης συγχαρητηρίων.   

    Αξίζει ιδιαίτερη μνεία στο γεγονός, ότι η εισαγωγή τους και μάλιστα σε εξαιρετικές σχολές στον τόπο διαμονής τους (σημαντικότατο στην εποχή μας), δεν ήταν δια της τεθλασμένης γωνίας της αθλητικής μοριοδότησης.

   Επεξηγώντας, η αθλητική μοριοδότηση όπως ισχύει σήμερα εκτιμάται, ότι αποτελεί παρενδυμασία, που σαστίζει γονείς και παιδιά, δημιουργώντας μοριοθήρες και μοριοκάπηλους (πολυεπίπεδα και ποικιλοτρόπως) και εκπαιδεύοντας τελικώς από νωρίς τα παιδιά στην Ελληνική πραγματικότητα, του κλεισίματος του ματιού, του όλα γίνονται, του γνωστού, του επώνυμου και του ότι ασφαλώς και αθροίζονται το κρέας με τα ψάρια κι ας λέει ο δάσκαλος. 

  Παλαιότερα ο διακριθείς μπορούσε εφ΄ όσον το επιθυμούσε, να εισαχθεί στη Γυμναστική Ακαδημία, τι πιο φυσικό, αφού επρόκειτο για άτομο με πολυετή αθλητική πρακτική και θεωρητική εμπειρία, να επεκτείνει και να εμβαθύνει στο γνωστικό αντικείμενό του και να το διδάξει κιόλας στο μέλλον ή/και να στελεχώσει τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα Ασφαλείας, που φαντάζει μεν ως τέως σοβιετικό στις μέρες μας, πληρούνταν δε στο μεγαλύτερο ποσοστό οι φυσικές-σωματικές απαιτήσεις και τους ήταν ήδη γνωστές οι έννοιες της πειθαρχίας και της αυτοπειθαρχίας, ως πρακτική.

  Τώρα πλέον ισχύει και παρέχεται (περί παροχής πρόκειται σίγουρα, ημών και υμών) η δυνατότητα επιλογής επιστημονικού πεδίου άσχετου με το αθλητικό αντικείμενο της διάκρισης και την ήδη αποκτηθείσα εμπειρία του διακριθέντος, με συνέπεια τα ίδια παιδιά που στα πρώτα τους σχολικά έτη διδασκόταν το μύθο του Ικάρου και τον κανόνα του μέτρου ως επιμύθιο, λίγα χρόνια αργότερα  να πιέζονται να κάψουν τα φτερά τους. Να μας χαιρόμαστε, από το κεφάλι του ψαριού έως και την ουρίτσα.

   Ενδιαφέρον θα είχε να γνωρίζαμε εάν έχει προβλεφθεί ο έλεγχος της απόδοσης του ισχύοντος πλαισίου επιβράβευσης, δηλαδή εάν επιτυγχάνεται ο σκοπός του νομοθέτη και ποιο το πνεύμα του, πόσοι αθλητές αποφοιτούν από τις σχολές που εισήχθησαν ως διακριθέντες εκτός αθλητικού αντικειμένου και οι αποφοιτήσαντες αυτών σε πόσα έτη αποφοίτησαν, αντιμετώπισαν διαφορετικό κλίμα έναντι των γενικώς εισαχθέντων και αντιστρόφως πόσοι επιβραβευθέντες διακριθέντες μετά το αντίδωρο σταματούν τον αθλητισμό. Εάν δεν υπάρχουν τα δεδομένα, φυσικά αστειευόμαστε, μπορεί η συλλογή τους να ανατεθεί, ως διπλωματική εργασία, σε αρκετά γνωστικά αντικείμενα, αρκετών σχολών και ας ανοίξει μια συζήτηση εν τω μεταξύ από εμάς, από τους άλλους συλλόγους, την ομοσπονδία (ΚΟΕ) μας, το ΣΕΑΥ που εκτιμάται ότι έχει αν όχι τα ποσοτικά δεδομένα, τη γνώση εμπειριών μελών, τις άλλες ομοσπονδίες και τελικώς τη Γ.Γ.Αθλητισμού.

  Για την αποφυγή μνείας σχολών ή επαγγελματικών κλάδων, που μπορεί να δημιουργήσουν συσχετισμούς, αλλά και για να περιγραφεί απτότερα η παρενδυμασία, θα θέσουμε ένα ρητορικό ερώτημα: Σε ποια κοινωνία ο πρωταθλητής αεροπτεριστής, μπορεί να πάει στα υποβρύχια; Επιπλέον, θα είχε παγκόσμιο ενδιαφέρον (τόσο φως έχουμε δώσει ως Έλληνες - ενωμένοι μπορούμε να τα καταφέρουμε - μα καλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα κεράκι), να παρείχαμε τη δυνατότητα στους Νομπελίστες, να συμμετέχουν στους Ολυμπιακούς Αγώνες, σε όποιο άθλημα ήθελαν, έτσι, για να γίνει απολύτως καταληπτό το μέγεθος και το εύρος της ελληνικής ευρηματικότητας, στα βαφτίσια ασφαλώς.     

   Προσοχή, δεν υπαινίσσεται καμία μομφή στα καθόλα άξια παιδιά και διακριθέντες αθλητές, που με τόσες θυσίες κατακτούν αυτό που τους αξίζει, αλλά στη μελίγκρα που αναπτύσσεται γύρω από τους ροδανθούς, εάν κοιτάξουμε από πιο κοντά και στο στρεβλό περιβάλλουν που καλούνται να ανταπεξέλθουν.

  Κλείνοντας την παρένθεση και επιστρέφοντας στους επιτυχόντες, θα θέλαμε να σημειώσουμε ότι εκτιμάται ως ενισχυτικός παράγοντας, η από μικρή ηλικία συμμετοχή τους στις ηλικιακές τους ομάδες στην υδατοσφαίριση γενικότερα και του ΓΣ Ηλιούπολης ειδικότερα, όπου διδάσκονταν την αγωνιστική πειθαρχία, την προσήλωση στους στόχους και την διεκδίκησή τους, τόσο ατομικώς, όσο και ομαδικώς, συμμετέχοντας στις προπονήσεις και στην άμυλα που προκαλείται  και στα πανελλήνια πρωταθλήματα. 

  Δεν προβαίνουμε στη δημοσίευση των ονομάτων και των σχολών, καθώς στην οικογένεια του πόλο του ΓΣ Ηλιούπολης, είναι γνωστά και εξ΄ άλλου η περαιτέρω γνωστοποίηση των μεγάλων χαρών, όπως και λυπών, οφείλει και πρέπει να αποτελεί προνόμιο και επιλογή, στενά προσωπική.     

  Συγχαρητήρια και καλή σταδιοδρομία σε όλους.

Τους αρμόζει στιγμή πανηγυρισμού.